Afgelopen week zagen we de eerste sneeuw in Nederland. Ik blijf het prachtig vinden. Het zorgt voor mooie beelden. Alle ‘rotzooi’ verdwijnt onder een witte deken, het gekraak van je voetstappen in de verse sneeuw klinkt heerlijk en de algehele ‘verstilling’ die sneeuw met zich mee brengt vind ik iets magisch hebben. En dit ervaar je nog vele malen sterker als je de hele dag buiten bent. Afgelopen oktober zat ik in Zweden al in de sneeuw. Onder mijn tarpje. Bij een heerlijk fikkie. De sneeuw gaf mijn vakantie daar extra glans!
Nadat ik afgelopen zomer in Noorwegen was had ik mijn pijlen nu op Zweden gericht. Het was nog even flink puzzelen om een gebied te vinden waar ik makkelijk kon komen. Daarbij wilde ik uiteraard graag voorkomen dat ik, net als afgelopen zomer, in een soort moeras terecht kwam en, omdat de dagen aanmerkelijk korter zijn eind Oktober, moest de locatie op redelijke loopafstand zijn van een station. Vluchttijden, treintijden, loopafstanden en het terreintype. Deze vier puzzelstukjes moest ik in elkaar laten vallen. En die missie is geslaagd. Bestemming: natuurgebied ‘Testeboån’, ten noordwesten van Gävle.
Ik had het idee om op een plek ‘stationair’ te blijven, maar vooraf kon ik al moeilijk kiezen of ik bij de rivier of bij een meer ging staan. Als ik aan de vakanties uit mijn jeugd in Zweden denk, denk ik aan (grote) meren. Naar Zweden gaan en dan geen groot meer zien voelde niet goed. Maar de kans onbenut laten om een forel te vangen in een mooie rivier voelde ook weer niet goed. Uiteindelijk ben ik dus gewoon op beide plekken geweest. De temperaturen lagen overdag zo rond ’t vriespunt en ’s nachts daar iets onder. Dan is een flinke wandeling ook wel fijn om warm te worden.
Verder dan wormen ‘vangen’ ben ik overigens niet gekomen. De vissen waren mij verreweg te slim af. Het vissen ben ik wat verleerd geloof ik. En ergens vond ik dat ook wel prima…na 7 jaar plantaardig eten voelt het idee van een vis ‘moeten’ eten best als een drempel…en dat moment is dus ook nog even uitgesteld. Volgende keer een nieuwe poging. Ook de wormen heb ik hun vrijheid terug gegeven ;-). Met rijst met noten, kruiden en gedroogde groenten had ik gelukkig een zeer smakelijk en voedzaam alternatief!
Ik laat ’t voor deze keer bij een bericht met weinig woorden. Ik denk dat de video bovenaan wel voor zich spreekt. Leuk om daarbij te vermelden vind ik nog wel het ‘bankje’ waarop ik bij het vuur zit. Het is op dezelfde manier gemaakt zoals we dat ook bij de eerste keer hutten bouwen gedaan hebben. Misschien dat we ook eens samen kunnen gaan vissen. Wellicht dat er dan in een volgende video wel een visje geroosterd wordt…
Behalve dat het wat dichter bij huis zal zijn, zijn er voor de volgende trip in het (vroege) voorjaar nog geen concrete plannen. Als er animo is om mee te gaan hoor ik het graag. Alleen is ook maar alleen. Samen op pad is ook wel weer eens leuk. Concrete plannen zijn er wel voor ‘buitengewoongelukkig’. Om te beginnen met de ‘nieuwjaarslunch’ op 7 januari. Lijkt het je leuk om hier bij te zijn? Je kan je hier aanmelden.
Tips, vragen, opmerkingen of suggesties? Laat gerust onderstaand een reactie achter, vind ik erg leuk!
