De laatste nootjes en…brandneteltouw!

In November en December staan alweer de laatste twee activiteiten van 2024 gepland, en er is alweer een maand voorbij sinds het laatste bericht. In die periode hebben we twee bijeenkomsten gehad. Na de ‘Prusik’ knoop die we in September geoefend hebben zijn we aantal weken terug aan de slag gegaan met de ‘Adelborstknoop’. Een zogenaamde ‘scheerlijnknoop’. Een stukje lastiger dan de ‘Prusik’, maar wel bijzonder handig als je je tarp wil opspannen. En na het prutsen met knopen stond afgelopen weekend het zoeken van noten en het maken van touw op het programma. De timing van deze activiteit was niet heel gelukkig. Op een paar verdwaalde hazelnoten na was alles wel al weg. Volgend jaar doen we dit dus een maandje eerder. Voor het touw gingen we op zoek naar brandnetels. En die zijn die er gelukkig altijd…

Lees onder de foto verder over de activiteit ‘Nootjes zoeken en touw maken’. Bekijk de agenda voor de aankomende activiteiten.

WEGENS SUCCES HERHAALD

De stoel die we in September gemaakt hebben beviel goed. Zo goed zelfs dat we hem nog een keer wilden maken. En dat ging supergoed. De knopen die we er voor nodig hadden waren goed blijven hangen en in een ‘zucht en een scheet’ stond hij weer. En hij bleek sterk genoeg voor twee! Met deze succeservaring ‘op zak’ ging de lat wat omhoog. We hebben geoefend met de ‘Adelborstknoop’, handig om scheerlijnen te maken. Dit was niet eenvoudig en we hebben bijzondere variaties voorbij zien komen. De een beter functionerend dan de andere, maar dat mocht de pret niet drukken. En al doende leert men…

KASTANJES IN SOORTEN EN MATEN

De activiteit van afgelopen weekend stond in het teken van nootjes en vruchten die je in het park/het bos kan vinden. Het is leuk om wild te plukken en/of te rapen. Het voelt toch een beetje alsof je goud gevonden hebt als je de tamme kastanjes van de grond raapt en je weet dat je voor een zakje in de winkel €3,50 betaalt! Maar voordat je ze in je mond stopt wil je natuurlijk wel zeker weten dat je niet het verkeerde eet. Want naast de tamme kastanje bestaan er ook ‘wilde kastanjes’ (ook wel ‘paardenkastanje’ genoemd). En die stop je echt liever niet in je mond. We hebben dus goed gekeken naar deze twee (totaal) verschillende kastanjes. We keken niet alleen naar de kastanje zelf, maar ook naar het omhulsel. En naar het blad. En we ontdekten heel veel verschillen. En die verschillen zorgden ervoor dat we de twee verschillende soorten goed uit elkaar konden houden. Maar dan de hamvraag: zijn kastanjes ook lekker? Ik had vooraf een aantal kastanjes gepoft (lees hier hoe) zodat we ook even konden proeven. Lekker? Laten we ’t erop houden dat smaken verschillen!

Na de kastanjes hebben we nog meer noten en bessen bekeken. Ik had eikels, beukennootjes, hazelnoten, meidoornbessen en sleedoornbessen mee. Allemaal eetbaar. De een kan je meteen eten, de andere moet je eerst even bewerken. Een heel leuk boekje om hier meer te leren is deze. Wij hebben met de noten en bessen die ik mee had een soort quiz gedaan. We keken welk blad bij welke noot/bes hoort. En zo eenvoudig is dit nog niet. Dit ‘determineren’ vind ik persoonlijk heel leuk, maar de kinderen wilden na al die verschillende blaadjes wel wat actie. Na eerst nog een schrikmoment (loslopende hond) zijn we aan de wandel gegaan om te kijken of we al die bomen en struiken ook konden vinden. En dat is gelukt. En we vonden zelfs ook nog wat watermunt. Sinds het ‘stokbrood bakken‘ een favoriet voor de thee geworden!

Na eerst nog een schrikmoment (loslopende hond) zijn we aan de wandel gegaan om te kijken of we al die bomen en struiken ook konden vinden…

TWIJNEN VERGT GEDULD

In de natuur kan je verschillende bomen en planten vinden waarvan de vezels geschikt zijn om touw van te maken. De makkelijkste manier (die ik tot dusverre uitgeprobeerd heb) is van brandnetels. Die vervelende prikkers zijn bijna overal te vinden. De brandharen van de brandnetel kan je verwijderen door (met handschoenen aan) door flink over de stengel te wrijven. Daarna kan je zonder problemen de stengel vastpakken, ‘pletten’ en dan ‘breken’. Dan worden de buitenste vezels zichtbaar. Deze kan je vervolgens voorzichtig losmaken van de rest van de stengel. Eigenlijk moet je de vezels even laten drogen (ze krimpen dan nog), maar wij zijn meteen aan de slag gegaan met het twijnen. In dit filmpje wordt uitgelegd hoe dit moet (is ook een heel leuke site).

Niet iedereen hield het even lang vol, maar iedereen heeft een stukje touw getwijnd. Erg knap want dit twijnen vergt best wel wat concentratie en geduld. Het idee om de twee onderwerpen ‘nootjes’ en ’touw maken’ te combineren in de vorm van een ketting vond ik bijzonder creatief. En het eindresultaat mocht er zijn: een brandnetel-touw-ketting met tamme kastanje hanger!

Het idee om de twee onderwerpen ‘nootjes’ en ’touw maken’ te combineren in de vorm van een ketting vond ik bijzonder creatief…

Dat gepruts om van die (mogelijk nog prikkende) brandnetelvezels touw te twijnen was niet aan iedereen besteed. Geen probleem! Met (niet prikkend) touw, takken en een zaag kan je altijd nog wat anders knutselen. En deze keer keken we alvast vooruit naar de laatste activiteit van het jaar. Dan gaan we weer vuur maken en boven het vuur koken. En dan heb je een driepoot en een pothaak nodig om je pannetje boven het vuur te kunnen hangen. En de skills die je hiervoor nodig hebt zijn in huis. Zonder helpende hand werd die in elkaar gesleuteld. Het was een veelzijdige en gezellige ochtend. Leuk om te zien dat de natuur de fantasie prikkelt en voor iedereen wat te bieden heeft!

Tips, vragen, opmerkingen of suggesties? Laat gerust onderstaand een reactie achter, vind ik erg leuk!