Waarom het laarzenpad het laarzenpad heet hebben wij vorige week ontdekt. De immer voortdurende herfst had het Heilooerbos in een soort moeras omgetoverd. Maar dit mocht de pret niet drukken. Integendeel, die enorme plassen zijn gewoon super leuk! Het water en de modder gaven een extra dimensie aan onze zoektocht naar eetbare planten. Jazeker, die vind je ook in de winter.
Lees onder de foto verder over de activiteit ‘speurtocht eetbare planten’. Bekijk de agenda voor de aankomende activiteiten.
De speurtocht had de nodige voorbereiding nodig. Gelukkig wilde mijn oudste zoon mij helpen met het uitzetten van de tocht. Kaartjes ophangen, kluizen begraven, sporen neerleggen. En dat met een stevige tijdsdruk. Gelukkig is het allemaal gelukt en zijn we met drie nieuwe (blije) gezichten en een vertrouwd (blij) gezicht op pad gegaan. Uiteraard met even een korte introductie. Eetbare planten vind je overal, maar om elke plant zomaar meteen in je mond te stoppen leek me niet zo’n goed idee. Er zijn giftige planten die op eetbare planten lijken. De ‘Gevlekte aronskelk’ was een van die giftige planten die wij gevonden hebben. Maar ook is het belangrijk om even goed te kijken waar je een plantje plukt. Een hapje ‘Speenkruid’ smaakt een stuk minder fris als er net een hond over geplast heeft. De planten waar we naar op zoek gingen had ik vooraf gezocht en gedetermineerd. Hiervoor gebruik ik vaak de combinatie van de app ‘obsidentify‘ en (verschillende) boekjes over eetbare planten. Een van mijn favorieten is deze, maar er zijn er veel meer natuurlijk.
De tocht was opgedeeld in 3 delen. Aan het eind van elk deel was een kluis begraven. En die kluizen waren afgesloten met een cijferslot. De code moesten de kinderen ontcijferen door vragen te beantwoorden over de eetbare planten die ze gevonden hadden. Bij het juiste antwoord zat een cijfer van de code. We hebben planten met vreemde namen zoals ‘Look zonder look’, ‘Bonte gele dovenetel’ en ‘Hondsdraf’ gezocht en gevonden. Behalve dat we enthousiast gezocht hebben naar eetbare planten hebben we ook geoefend met het lopen op kompas. Noord, Oost, Zuid, West en alles daartussen. En ook dit ging verrassend goed!
Uiteraard ligt een echte schat begraven. Zo ook onze drie kluizen. Maar dankzij de goede samenwerking waren deze zo gevonden. Met andere woorden…in Mei gaan we het (op verzoek van de kinderen) wat moeilijker maken! Ik kijk er naar uit. Eetbare plantjes vind ik erg leuk. En in het voorjaar is er genoeg te vinden. Welke het gaan worden weet ik nog niet, maar ik weet wel dat ik uit veel meer soorten kan gaan kiezen!
